درک نور در عکاسی

شما به عنوان عکاس چشم اندازها، امکان اصلاح نور مکانی را که می خواهید در آنجا عکس بگیرید ندارید و به علت اینکه محدود به استفاده از نور طبیعی هستید، باید بتوانید بهترین بهره را از آن ببرید. بنابراین اگر می خواهید مهارت عکاسی خود از منظره را بهبود بخشید، شناخت کیفیت های نور و اینکه چه زمان بهترین نور ممکن در دسترس می باشد ضروری است. نور، شدت رنگ، عمق سایه ها و میزان کنتراست را که در واقع فقط برخی از بیشمار ویژگی ها هستند، تعیین می کند. فرقی نمی کند که شما چه نوع تصویری از منظره انجام می دهید، درک و شناخت نور گامی اساسی در بهبود هنرتان است. ما عکاس های منظره، برخلاف دیگر حوزه های عکاسی، صرفا به نور طبیعی روز متکی هستیم. استفاده از فلاش و رفلکتور به منظور دستکاری نور، بخش بزرگی از کار عکاسی در استودیو به شمار می رود. این فرآیند شامل استفاده از تجهیزات تخصصی برای رسیدن به بالاترین سطح از کنترل نور است. ما در عکاسی از منظره، آن امکانات لوکس را نداریم. این وضعیت، هم محدودیت و هم فرصت به حساب می آید. اگرچه نمی توانیم روی نور خورشید، ابرها و یا اتمسفر کنترلی داشته باشیم، اما می توانیم با استفاده از زمان بندی، برنامه ریزی، مکان قرار گرفتن خورشید و تصمیم صحیح، از هریک از این شرایط طبیعی که در دسترس مان است، بهترین استفاده را ببریم. در ادامه با سفرمی باشید تا اطلاعات جالبی در مورد درک نور برای عکاسی در محیط باز کسب نمایید.

اصول نور در عکاسی

• نور ملایم و پراکنده در مقابل نور شدید

مهم ترین چیزی را که باید به خاطر بسپارید، این است که منابع نوری وسیع تر، نور ملایم تر و پراکنده تر و منابع متمرکزتر، نور شدیدی ایجاد می کنند. البته در عکاسی از مناظر، نور عمدتا از یک منبع، یعنی خورشید، متصاعد می شود. اما نور خورشید، وقتی نیمه روز در اوج آسمان آبی است، در مقایسه با زمانی که از روی پوشش ابرها منعکس می شود، نسبتا کم تر و متمرکزتر است. ابرها مانند رفلکتوری عظیم الجثه عمل کرده و نور خورشید را پراکنده می سازند. نور خورشید در نیمه روز، رنگ ها را شسته، تضادهای تند و سایه های عمیق در اختیارتان قرار می دهد. اما همان صحنه در یک روز کمی ابری، قوی و گرم به نظر می رسد. به همین ترتیب، وقتی خورشید در ارتفاع پایین تری در آسمان - حوالی طلوع و غروب – قرار می گیرد، نسبت به اواسط روز، پراکنده و در نتیجه ملایم تر است. برای اینکه به بهترین نور در عکاسی دست پیدا کنید، به موقعیت خودتان توجه کنید به موقعیت و چگونگی قرار گرفتن سوژه و دوربین تان نسبت به نور خورشید توجه کافی نشان دهید. جهت و موقعیت شما نسبت به خورشید در استفاده از نور طبیعی، عامل بسیار مهمی است. زیرا موقعیت تان تعیین می کند که کدام سایه ها را بتوانید ببینید، جزئیات چگونه مشخص شوند و اینکه آیا عناصر موجود در محیط با یکدیگر ترکیب می شوند.

• استفاده از نورپردازی از پهلو در عکاسی از منظره

نورپردازی از پهلو، عکسبرداری به طوری که نور خورشید از پهلو بتابد، در عکاسی از منظره رایج است، زیرا این روش، سایه و حتی نورهای جالبی در اختیار عکاس قرار می دهد. سایه ها به تصاویرتان عمق می دهند و کار با چنین نوری کمترین دردسر و مشکل را به همراه دارد. همچنین هنگام استفاده از نورپردازی از پهلو، می توانید با به کار گیری فیلتر متضاد کننده، بیشترین فایده را ببرید. فیلتر متضاد کننده کمک می کند تا به کنتراست بیشتری دست پیدا کرده و انعکاس های نور خورشید که روی سطوح مختلف بازتاب می شوند را حذف کنید. استفاده از نورپردازی از پشت: این نوع نورپردازی برای گرفتن عکس از منظره طلوع و غروب خورشید به شکل کلاسیک عالی است. عکسبرداری دقیقا رو به روی خورشید، موجب مشکلاتی چون محو روشنایی و یا تشکیل سایه هایی کاملا تیره می شود. این مشکل به دلیل اینکه تفاوت بین بخش روشن و سایه های موجود در منظره بیش از آن است که دوربین بتواند از عهده آن برآید، رخ می دهد. اما می توان بر این مشکل با استفاده از تکنیک براکتینگ نوردهی، جایی که بدون حرکت دادن دوربین در کنار چند نوع نوردهی متفاوت، سه عکس یا بیشتر گرفته می شود، غلبه کرد. با استفاده از براکتینگ نوردهی، می توانید تصویری کم نور ایجاد کنید و بدین ترتیب در نقاط روشن (مثل غروب خورشید یا آسمان) نوردهی کافی داشته باشید. سپس به تصویری نیمه روشن و در نهایت به تصویری با روشنایی بسیار بالا، که تمام جزئیات مناطقی که در سایه های عمیق قرار دارند را به خوبی ثبت کند، برسید. سپس پس از پردازش آن، می توانید هر سه نوع نوردهی را با استفاده از نرم افزار HDR یا به صورت دستی در فتوشاپ با یکدیگر ترکیب کنید. برای آموزش چگونگی استفاده از براکتینگ و پردازش انواع نوردهی به روی تصویر HDR به سایت Lightstalking.com مراجعه کنید و درباره این پردازش بیشتر بیاموزید. اگر نمی خواهید از براکتینگ استفاده کنید، باید در معرض روشنایی قرار بگیرید تا آنها محو نشوند، چراکه اصلاح روشنایی محو شده، بسیار سخت تر از اصلاح نواحی تاریک و سایه دار است. هنگام عکسبرداری از داشتن نور کافی مطمئن باشید.

• نورپردازی از مقابل در عکاسی از منظره

قرار دادن دوربین خلاف جهت خورشید باعث می شود، عکس هایی که می گیرید، از رو به رو نور داشته باشند. نورپردازی از جلو باعث می شود که تمام مناطقی که در سایه قرار دارند هم روشن شوند. اینگونه تصاویر معمولا بدون عمق دیده می شوند و اینکه از نظر بصری، تمام اجزاء در هم ادغام شده و تشخیص اینکه کدام جزء کجا به پایان می رسد و کجا شروع می شود، سخت خواهد شد. علاوه بر آن، به دلیل نبود سایه، عناصر پس زمینه هم کمتر دیده می شوند. اما اگر خورشید در افق، به اندازه کافی پایین قرار داشته باشد، هنوز هم می تواند ردیفی از رنگ های مختلف میان ابرها به وجود آورد. هنگام عکاسی از منظره، در نبود سایه، معمولا نورپردازی از پهلو و پشت، نسبت به جلو بهتر است. این نوع نورپردازی ها به شما کمک می کنند تا در تصاویر گرفته شده تان، هم نواحی روشن و هم سایه دار را داشته باشید. این روش نورپردازی، تضاد (کنتراست)، طیفی غنی از رنگ ها و احساسی از وجود عمق بیشتر در تصاویر ایجاد می کند.

راهنمایی عکاسی در نورپردازی هنگام روشنایی روز

از آنجایی که نور طبیعی در طول روز تغییر می کند، زمان بندی در عکاسی از منظره بسیار مهم است. زمان های خاصی از روز هم نسبت به زمان های دیگر، خاص و ویژه تر هستند. این مساله به ویژه در ابتدای آغاز روشنایی روز، جایی که شدت نور به سرعت تغییر می کند، دیده می شود. ساعت های طلایی، زمان هایی در روز هستند که دقیقا در محدوده ی طلوع و یا غروب خورشید قرار دارند. در این زمان خورشید در پایین آسمان است. در این ساعات از روز به دلیل اینکه نور خورشید در اتمسفر پراکنده است، رنگ های قوی، سایه های جالب و نورپردازی نرم و ملایم وجود دارد و از آنجایی که اتمسفر بیشتر نور سبز و آبی را فیلتر می کند، رنگ ها گرم و ملایم به نظر می آیند. ساعت های آبی درست قبل از طلوع و بعد از غروب خورشید، زمانی که خورشید زیر خط افق قرار دارد، اما نور باقی مانده هنوز می تواند آسمان را روشن کند، رخ می دهند. در این زمان، نور پراکنده و بسیار نرم است. به علت اینکه در این زمان از روز نور قرمز، مستقیم از میان اتمسفر عبور می کند، رنگ های آبی و ارغوانی غالب هستند.

• زمان داشتن نور عالی

افرادی که در عکاسی از منظره تازه کار هستند، معمولا اهمیت برنامه ریزی را دست کم می گیرند. هرکس می تواند از روی شانس عکسی بگیرد و شما هم می توانید به طور تصادفی عکسی خوب از منظره بگیرید. اما اگر می خواهید در هنر عکاسی از منظره خبره شوید، پیش از آن به یک برنامه ریزی نیاز دارید و باید صبح زود از خواب بلند شده و دیروقت به رختخواب بروید. در صورت امکان قبل از عکاسی محل مورد نظر را بررسی کنید تا ببینید چه نوع عکس هایی می توانید از منظره بگیرید. وقتی به محل رسیدید، کمی وقت گذاشته و با منطقه آشنا شوید. در روزهایی که نور کمی وجود دارد به بررسی منطقه بپردازید، تا بتوانید تمام مکان هایی که بعدا می خواهید عکس بگیرید، بررسی کنید. این کار باعث می شود که پیش از زمان موردنظرتان، در روزی که شرایط نور عالی است، تجهیزات عکاسی تان را به خوبی راه اندازی کنید. این برنامه ریزی با ترکیبی از صبر و حوصله، تمرین، بینش و شانس امکان پذیر است تا به شما در پیدا کردن همان نوری که لازم دارید، کمک کند. اما وقتی در نهایت بتوانید تصویری عالی بگیرید، ارزش آن را خواهید دانست.

• درک نور هنگام روشنایی روز

وقتی سخن از درک نور در هنگام روشنایی روز به میان می آید، سه نام و اصطلاح برای هریک از مراحل و رویدادهای کاهش و افزایش نور وجود دارد و البته برخی از این اصطلاح ها با هم همپوشانی دارند، مانند هوای گرگ و میش Civil و ساعت آبی. به همین دلیل در مورد این مراحل نوری ممکن است به راحتی گیج شویم. علاوه برآن، نقطه شروع روز و مدت زمان هر یک از این مراحل به مکانی که شما هستید، بستگی دارد. در ادامه سفرمی، هر یک از مراحل فوق و اینکه چه نوع عکاسی، مناسب چه نوع نوری است را به شما عزیزان توضیح می دهد...

عکاسی در شب

عکاسی در شب زمانی است که خورشید بیش از 18- درجه زیر خط افق قرار دارد. اگر در شرایط مناسب قرار داشته باشید، این زمان برای گرفتن عکس از "راه شیری" عالی است. شرایط مناسب نیز دور بودن از شهرهای بزرگ، قرار داشتن ماه زیر خط افق، زمان مشاهده ماه نو، آسمان بدون ابر و یا کم ابر است.

گرگ و میش سپیده دم

گرگ و میش سپیده دم، زمانی از روز است که خورشید 18 تا 0 درجه-زمان طلوع خورشید-زیر خط افق قرار دارد. گرگ و میش صبحگاهی به سه مرحله دیگر از جمله گرگ و میش astronomical (نجومی)، nautical (دریایی) و civil (شهری)، تقسیم می شود.

• عکاسی در گرگ و میش از آسمان (astronomical)

این مرحله، زمانی است که خورشید بین 18- و 12- درجه زیر خط افق قرار دارد. در این زمان، می توانید تعداد وسیعی از صور فلکی ستارگان را مشاهده کنید. اما دیدن کهکشان با چشم غیر مسلح سخت است. زیرا حتی اگر از آلودگی نوری دور باشید، باز هم آسمان در تاریکی کلی قرار دارد و نمی توانید اجسام را از یکدیگر تشخیص دهید. صبح زود، ابتدای هوای گرگ و میش astronomical، اگر به اندازه کافی خوش شانس بوده که در منطقه ای بدون آلودگی نوری و در حضور ماه نو قرار داشته باشید، می توانید آخرین عکس های شب از "راه شیری" را بگیرید. اگر عکاس ستاره نیستید، می توانید این کار را در شهر یا در مناطق روستایی با استفاده از نوردهی دراز مدت انجام دهید.

• عکاسی در گرگ و میش کنار دریا (nautical)

این نوع گرگ و میش، وقتی است که خورشید بین 12- و 6- درجه، زیر خط افق قرار دارد. در این زمان، آسمان شروع به روشن شدن و خروج از تاریکی و قدم گذاشتن به رنگی از آبی تیره در افق که کم کم دیده می شود، می نماید. البته هنوز می توانید ستارگان بسیاری در آسمان شب ببینید. این زمان، بهترین زمان برای عکسبرداری از شهر است، جایی که نور مصنوعی می تواند اثرات واقعا جالبی بگذارد. اگر با استفاده از نوردهی دراز مدت عکاسی می کنید، از این زمان برای عکسبرداری بدون استفاده از فیلترهای ND استفاده کنید. نور کم، پراکنده و ملایم است که شرایط را برای عکسبرداری از منظره به شکل کلاسیک مناسب می کند. در مرحله هوای گرگ و میش nautical و وقتی که ماه کامل وجود دارد، می توانید از تصویر ماه بزرگ عکس هایی عالی بگیرید. روی دوربین، لنز تله قرار داده و عناصر موجود در عکس را فشرده کرده تا در عکسبرداری تان به تصویری عالی از ماه بزرگ دست یابید.

• عکاسی در گرگ و میش هنگام غروب (civil)

گرگ و میش civil وقتی رخ می دهد که خورشید بین 6- و 0 درجه زیر خط افق قرار دارد. درست قبل از طلوع خورشید، اغلب شاهد بازی حیرت انگیز رنگ های پرنشاط زرد و نارنجی به روی رنگ های سرخابی و آبی هستیم. این رنگ ها، وقتی هنوز خورشید در افق پیدا نیست، به شکل متراکم روی ابرهایی که به وسیله نور خورشید می درخشند، دیده می شوند. اما حتی بدون وجود ابرها، ذرات گرد و غبار پراکنده در آسمان می توانند رنگ های زرد-نارنجی و سرخابی را درست پیش از طلوع و یا غروب خورشید، افزایش دهند. آسمان در این زمان از روز بسیار روشن است و به وضوح می توانید اجسام را از یکدیگر تشخیص دهید. علاوه بر آن می توانید خط افق را نیز ببینید. فقط چند ستاره و یا سیاره دیده می شوند. در گرگ و میش غروب civil، می توان نور نارنجی رنگ خورشید را که از شرق پدیدار می شود دید. اما اگر در همین لحظه برگشته و به سمت غرب نگاه کنید، می بینید که آسمان در این جهت، هنوز آبی یا نیلی رنگ است. هنگام هوای گرگ و میش، رنگ ها به سرعت تغییر می کنند. بنابراین باید پیش از آن با وسایل عکاسی تان آماده باشید تا بتوانید از این نمایش جادویی عکس بگیرید. این زمان در عرض 20 تا 30 دقیقه تمام می شود. گرگ و میش civil، به علت وجود نور پراکنده و یکسری از رنگ های عالی در آسمان، برای عکسبرداری از غروب و یا طلوع خورشید ایده آل است. اگر می خواهید در این زمان با استفاده از نوردهی دراز مدت عکاسی کنید، بنابراین مقابل لنز دوربین تان، فیلتر ND نصب کنید.

ساعات جادویی عکاس

عالی ترین وضعیت نور در ساعت های آبی و طلایی است. حتی اگر منظور از عبارت ساعت آبی و یا ساعت طلایی، فقط یک ساعت باشد، باید گفت که حقیقتا اینگونه نیست. طول این زمان ها در تمام طول سال و همچنین برمبنای عرض جغرافیایی مکانی که هستید، متغیر است.

• استفاده از ساعت آبی برای عکاسی از منظره

ساعت آبی، زمانی است که خورشید بین 6- تا 4- درجه قرار دارد. توجه داشته باشید که این زمان با هوای گرگ و میش civil، همپوشانی دارد. به خودتان بستگی دارد که برای این زمان از کدام عبارت استفاده کنید. در این زمان، آسمان هنوز آبی است و ته رنگی از رنگ های ارغوانی و سرخابی در جهتی که خورشید طلوع می کند، دیده می شود. به عکس زیر که مثالی از نور در زمان ساعت آبی است، نگاهی بیندازید. از آنجایی که در این لحظه، جسم و خط افق قابل مشاهده هستند، می توانید از آن برای خلق سایه هایی ظریف با وجود نور آبی رنگ در پس زمینه استفاده کنید.

• ساعت طلایی، محبوب ترین زمان برای عکاس منظره

ساعت طلایی، زمانی است که خورشید بین 4- درجه زیر خط افق تا 6 درجه بالای خط افق قرار دارد. ساعت طلایی، احتمالا محبوب ترین زمان برای عکاس منظره است. این زمانی است که خورشید از روی خط افق عبور می کند. اما می توانید درست قبل از اینکه خورشید پدیدار شود، زیباترین نور را مشاهده کنید. رنگ های نارنجی و سرخابی در این ساعت پررنگ تر بوده و می توانند با نور تقریبا جادویی خود، کل آسمان را دربرگیرند. اما این وضعیت زمانی رخ می دهد که خورشید فرصتی پیدا کرده و از زیر، ابرها را روشن کند. این اتفاق مستلزم وجود شکافی کوچک در میان ابرها در افق دور دست است، چراکه پوشش ابرها نباید بسیار ضخیم باشد.

• روز هنگام

هروقت خورشید بیش از 6 درجه بالای خط افق قرار می گیرد، ما آن را روز می نامیم. در این زمان، نورقوی تر و خشن تر می شود. اما این بدین معنا نیست که دیگر از مناظر عکس نگیرید. در یک روز ابری، تمام روز می توانید به گرفتن عکس های زیبا ادامه دهید. مثلا می توانید به جنگل بروید و از برگ ها برای پراکنده و یا نرم کردن نور استفاده کنید.

• ساعات جادویی غروب و گرگ و میش

در انتهای روز همه چیز برعکس می شود. ساعت طلایی، درست قبل از اینکه خورشید غروب کند، شروع می شود و به ساعت آبی و گرگ و میش های متفاوت، تغییر می کند. این مراحل درست همان کیفیتی را دارند که در موردشان صحبت شد.

• ساعات جادویی غروب

* ساعت طلایی (از 6 تا 4- درجه) * ساعت آبی (از 4- تا -6 درجه)

• ساعات گرگ و میش غروب

* گرگ ومیش civil (از 0 تا 6 درجه) * گرگ و میش nautical (از 6- تا 12- درجه) * گرگ و میش astronomical (از 12- تا 18- درجه) * شب هنگام (زیر 18- درجه)

از کجا زمان آماده بودن را باید فهمید؟

چندین اپلیکیشن وجود دارد که با استفاده از آنها می توانید زمان آماده شدن برای نوع نوری که می خواهید را پیش بینی کرده و برای آن برنامه ریزی کنید. محبوب ترین این اپلیکیشن ها، PhotoPills و Planlt هستند. با هر دوی آنها و همچنین استفاده از یک نقشه می توانید زمان طلوع و غروب خورشید و ماه و جهت های شان را شناسایی کنید. این اپلیکیشن ها ویژگی های عالی و سودمند دیگری هم دارند که برای برنامه ریزی یک سفر عکاسی از منظره مفیدند.

نتیجه کلام

وقتی شروع به دیدن نور، سایه ها و رنگ های نور می کنید، مهارت هایتان را در عکاسی از منظره ارتقاء می بخشید. گام بعدی بیرون رفتن و عکاسی در زمان هایی است که دیگران راحت در رختخواب خود خوابیده اند. البته در این زمان وقتی بیرون از خانه می روید، وضعیت هوا بسیار مطلوب است و می توانید از بیشترین لحظات جادویی که طبیعت ارائه می دهد، بهره مند شوید. همیشه به خاطر بسپارید نور عالی را با ترکیبی جالب درهم آمیزید تا به عکس هایی واقعا فوق العاده از منظره دست یابید.   منبع: https://www.safarme.com/